Op vrijdag 5 maart mochten Hendrike, Roger en ik (Ruben) tolken op het Tolk- en Vertaalcongres. Voormalig VAC-docent Gyswalt van Egdom had ons gevraagd, aangezien wij degenen zijn bij Zuyd Vertalingen met de specialisatie tolken. We waren de hele dag ontzettend nerveus, want dit was onze eerste echte tolkopdracht in een professionele setting.
De dag begon die ochtend om 8 uur met een soundcheck met alle tolken die zich hadden aangemeld voor het congres. Een voor een moesten we onze microfoon aanzetten en kijken of we elkaar konden horen. De software die we hiervoor gebruikten, heet Olyusei. Dit is een platform waarop tolken met elkaar kunnen communiceren op het moment dat zij online simultaan moeten tolken.
Nog niemand van ons had ooit eerder met deze software gewerkt, dus het was heel onwennig. Toen ik voor het eerst inlogde op Olyusei, kreeg ik dan ook een lichte paniekaanval. Alles zag er zo ingewikkeld uit! Er waren allerlei knoppen en schermpjes en ik was bang dat het niet goed zou komen tijdens die paneldiscussie die we moesten tolken. Gelukkig werd alles al gauw duidelijk tijdens de soundcheck.
Mooi, de soundcheck was gelukt, we snapten hoe de software werkte, de technologische kant kon niet meer misgaan. So far, so good. Nu moest alleen het tolken zelf nog goed gaan…
Tussen de soundcheck en de paneldiscussie zat nog genoeg tijd om ons zorgen te maken over praktische zaken en of het tolken echt wel ging lukken. En geloof me, die tijd hebben we ook ‘’goed’’ besteed aan overthinken. We maakten ons bijvoorbeeld zorgen over de manier waarop we elkaar gingen afwisselen. Ieder van ons moest in totaal namelijk 30 minuten tolken, alleen niet aan een stuk door. Want dat zou te intens zijn geweest voor onze nog jonge en tevens ontzettend gestreste tolkhersenen. Daarom rouleerden we telkens na kleine stukjes van 10 minuten. Maar hoe time je dat? Je kon namelijk maar één persoon tegelijk door je koptelefoon horen, dus wanneer weet je dat de tolk klaar is met tolken en dat de spreker weer begint met spreken? We hebben dit opgelost door in onze groepsapp codes af te spreken: S, ja, nu! ‘‘S’’ stond voor switch, ‘‘ja’’ betekende ik ben er klaar voor en ‘‘nu’’ betekende: begin nu met tolken! Dit systeem werkte vrij goed, al moet ik toegeven dat ik één keer per ongeluk dwars door Rogers tolkprestaties heen heb gekwetterd, omdat het nu-signaal nog niet gegeven was. My bad!
Sommige sprekers spraken erg snel. Dit waren dan vooral de native speakers. Zij waren moeilijk bij te benen. Wat ik persoonlijk wel fijner vond als ik hun standpunten mocht tolken, was dat hun Engels heel duidelijk en helder geformuleerd werd. Gewoon straight to the point. Dat maakte het makkelijk om het verhaal snel tot me op te nemen en meteen naar het Nederlands te vertalen. Bij andere sprekers had ik soms meer moeite om te begrijpen waar ze het over hadden. Dat kwam omdat ze niet altijd correct Engels spraken, wat echt totaal geen probleem is, maar hun zinnen hadden dan niet altijd een echte betekenis en ze draaiden er soms een beetje omslachtig om heen. Toch waren er weinig momenten waarop ik even stilviel. Ik was best wel verbaasd over mijn eigen tolkprestaties, omdat het me wel lukte om gewoon door te praten. Dit kwam deels ook door de adrenaline natuurlijk. Verder had ik het idee dat het bij Hendrike en Roger ook soepel verliep. We hadden wat ups en downs, maar nadat iedereen er even was ingekomen, had ik wel het idee dat we boven ons niveau uitstegen.
Na het congres waren we opgelucht, maar ook zeker blij dat we deze kans niet hadden laten schieten. Het was een goede oefening en ik heb het idee dat tolken wel bij me zou passen. Ik twijfelde al een tijdje over of ik later wel echt tolk wil worden, maar door dit congres is die ambitie toch wel teruggekomen. Het lijkt me eerlijk gezegd echt heel leuk om later als professioneel tolk op allerlei congressen te mogen tolken. Daarvoor zou ik eerst nog verder moeten studeren en veel moeten oefenen, maar wat mij betreft is het zeker een optie!
Aan het eind van de dag kregen we een mail van een tevreden Gyswalt met positief commentaar. Hij vond het een knappe prestatie en ik quote: ‘Deze tolkprestatie is een fraai uithangbord voor de opleiding en laat mijn VAC-hartje sneller kloppen.’ We waren blij om dit te horen en kijken terug op een leerzame dag.