Ik zal vandaag een paar regels met jullie delen over mijn dagelijks leven in quarantaine.
Voor mij was de opsluiting moeilijk omdat mijn moeder een verpleegster is en ze elke dag met dit virus werd geconfronteerd. Ons dagelijks leven was dan ook totaal verstoord (versterkte hygiëne, afstandelijkheid, het dragen van mondmaskers, zelfs thuis).
Gelukkig volgde ik lessen en vertaalde ik teksten waardoor ik er even tussenuit kon. Hoewel de school een vluchtweg was, leverde het mij ook veel stress op: de maatregelen in België waren totaal anders dan die in Nederland. Ik wist niet hoe de examens zouden verlopen en ik moet toegeven dat dit nog steeds onduidelijk is in mijn hoofd. Ondanks al deze situaties die ingewikkeld lijken, heb ik geprobeerd zo positief mogelijk te blijven.
Het is duidelijk dat ik de moed erin moest houden om mijn moeder op te vrolijken en deze beproeving te doorstaan. Omdat het mogelijk was om buiten te sporten, besloot ik een aantal keren per week te gaan wandelen in de velden bij mijn huis: het deed me veel plezier. Ik herontdekte het plezier van het lopen in de natuur en het in harmonie zijn met mezelf.
Ondanks de teleurstelling dat ik mijn ervaring niet ten volle heb kunnen beleven, denk ik dat het een leuke anekdote zal zijn om aan de toekomstige generaties te vertellen. Ik hoop in ieder geval dat er een einde komt aan de Covid-19-crisis en dat ik in september weer een normaal schooljaar kan beginnen.