Toen ik net in Maastricht woonde, vroegen mensen regelmatig ‘bis diech vaan Hier?’ en dan antwoordde ik dat we pas net verhuisd waren. Wist ik veel dat ze de wijk Heer bedoelden. Ik was acht en was nog niet zo bekend met de stad.
Iets later en een tikkeltje spraakzamer, vertelde ik wel eens waar we allemaal hadden gewoond en dat mijn zusje in ‘Kan’ geboren was. ‘Oh leuk’, zeiden mensen dan, ‘daar fiets ik wel eens naartoe’, wat ik echt raar vond. Andere mensen zeiden weer dat het lekker dichtbij was. Nou, het is maar wat je dichtbij vindt. Ik had het goed leren uitspreken, daar lag het niet aan. Wat een vreemde mensen woonden hier!
Toen ik er eenmaal achter was dat ‘Kanne’ net over de grens ligt, was er nog even verwarring over dat mijn zusje in ‘Kan’ geboren was, en niet ‘Kanne’. Niemand leek het te begrijpen en ik leerde dat een heleboel mensen ‘Kanne’ als ‘Kan’ uitspreken. Precies hetzelfde als ‘Cannes’ dus. Haha, niemand van hier fietste naar Zuid-Frankrijk!
Nu, als vertaler kom ik iets vergelijkbaars ook wel eens tegen. Bepaalde woorden, maateenheden of begrippen vragen vanwege de culturele context of associaties met bepaalde woorden een andere vertaaloplossing dan een letterlijke vertaling. Daarmee rekening houden, heet lokaliseren. Vertalen is meer dan goed zijn met taal. Leuk hè.
-Sanne
Comments